Rozdział 15

                               *Perspektywa Harry'ego*

Lux nie ma już równo tydzień ,  a jedyne co policja robi , to ''szuka i stara się najmocniej ze swoich sił  '' taaa  na pewno. Po prostu Pieprzą takie głupoty żebyśmy dali im spokój.
- Harry ? - z zamyślań wyrwał mnie słabiutki głos Mii. Znowu zemdlała. To wszystko bardzo źle się na niej odbijało - nic nie jadła i często z nerwów i stresu wymiotowała , czego wynikiem są omdlenia , które zdarzają się codziennie.
- słucham ? - zapytałem i najdelikatniej jak potrafiłem ucałowałem jej blade usta.
- gdzie Darcy ? -zapytała ze zdenerwowaniem w głosie. Ona nie dopuszcza do siebie myśli , że Dars została porwana i nie wiadomo co z nią jest. Psycholog powiedział , że jest to w miarę normalna reakcja , ale ja i tak uważam że przeżywa to najgorzej z nas. Z resztą każdy na swój sposób reaguje : Mia nie je i jest wyraźnie osłabiona , Liam cały czas płacze i obwinia się o wszystko , z resztą tak jak Niall. Zayn wypala po trzy paczki papierosów dziennie i codziennie wychodzi razem z Perrie , która kiedy dowiedziała się, że Darcy porwano , od razu przyjechała ze swojej trasy koncertowej , poszukać Dars , a Louis wraz z Eleanor , która również po dowiedzeniu się o porwaniu od razu wróciła z Manchesteru,  zaszyli się w pokoju Lou. Z Danielle również nie najlepiej. Kiedy Liam zadzwonił do niej i wszystko powiedział , ta od razu rzucając wszystko przyleciała do nas wspierać nas w tych ciężkich chwilach , a ja ... no cóż .. ja jestem po prostu bardzo drażliwy w stosunku do dziennikarzy , policjantów , a co najgorsze do niektórych fanek , które swoim natręctwem potrafią doprowadzić człowieka do szału.
- emmn Darcy porwano kochanie .. ale nie martw się - ona się znajdzie , ja tego dopilnuję , ci którzy ją porwali słono za to zapłacą - powiedziałem ostrożnie patrząc na moją miłość , z której oczów płynęły słone łzy
- no tak... - powiedziała dając upust nowej porcji łez
- chodźcie na obiad - powiedziała Danielle wchodząc ostrożnie do naszego pokoju
-zaraz zejdziemy - powiedziałem , a Mulatka kiwnęła jedynie głową i opuściła nasz pokój.
- nie chce. - powiedziała stanowczo Mia
- kochanie , ale ty musisz coś jeść - powiedziałem błagalnie , na co ona jedynie pokiwała głową - MIA ! nie możesz tak postępować ! nie rozumiesz , że musisz być silna ?! nie rozumiesz , że musisz mieć nadzieję !? A TY JEJ CHOLERA JASNE NIE MASZ ! - krzyknąłem tracąc cierpliwość. Na mojej słowa po twarzy mojej dziewczyny pociekły słone łzy , których ona nawet nie zamierzała ścierać.- przepraszam - dodałem po chwili podchodząc i przytulając płaczącą dziewczynę.
- nie Harry , to ja przepraszam. Masz rację. Poddałam się , a to jest najgorsza rzecz jaką teraz można zrobić... chodźmy na ten obiad , dobrze ?- powiedziała brunetka usiłując wstać , jednak okazało się , że jest zbyt słaba żeby ustać na nogach , dlatego wziąłem ją na ręce i razem poszliśmy do jadalni. Do stołu zasiedliśmy jako ostatni , dlatego od razu wszyscy przystąpili do jedzenia. W porze obiadu panowała bardzo niezręczna cisza , która aż irytowała
- dobra słuchajcie , ja już tak nie mogę .. zachowujemy się jakby była to  nasza wina , że Darcy porwano .. -  powiedz Louis przerywając jedzenie i bacznie nam się przyglądając
- bo to jest moja wina .. - burknęła Mia - to ja jej uwierzyłam , że jest moją siostrą i to ja jej zaufałam i powierzyłam Darcy ...
- a ja was wszystkich namówiłem , że ona jest dobra .. ja byłem nią zauroczony .. to też moja wina - dodał cicho Niall
- Nie mówcie tak .. to ja powinienem zobaczyć jaka ona naprawdę jest ... to ja mogłem przejrzeć ją i zauważyć jej złe zamiary , a tego nie zrobiłem .. do końca życie będę się za to winił .. - dodał Liam , a Danielle wierzchem swojej dłoni otarła jego policzki , n a których zaczęły pojawiać się pojedyncze łzy.
- DOBRA DOSYĆ ! zachowujecie się jak dzieci tylko siebie obwiniając. Można powiedzieć , że jest to wina każdego z nas po trochu , ponieważ żadne z nas nie zauważyło , że coś jest nie tak z tą całą Nadią,czy jak tam ona ma na imię.
- Harry ma rację, uważam że powinniśmy wszyscy być w Miarę cierpliwi i spokojni , bo ... - i w tym momencie dzwonek do drzwi bez szczelnie przerwał wypowiedź Eleanor - niech ktoś otworzy - dodała , widząc, że nikt nie pała się aby podejść do drzwi i sprawdzić kto zakłóca ich obiad.
- ja idę - powiedziałem i ruszyłem w stronę drzwi. Czekało mnie jednak nie małe zdziwienie kiedy JĄ ujrzałem. Momentalnie całe moje ciało przeszedł zimny dreszcz , a nogi zrobiły się jakby z betonu - nie mogłem się ruszyć. Jedyne co zdołałem powiedzieć to ''O KURWA''

                          *Perspektywa Biancy (Nadii) *

Powoli zaczynało robić mi się szkoda Darcy. Cały czas płakała i nic nie chciała jeść. Nawet nie miała ochoty na zabawę , co jak wiadomo u dziecka jest dość dziwne. Widać , że tęskniła za mamą, a ja nic nie mogłam zrobić. Tak samo było i tym dniem. Darcy jak codziennie siedział na ziemi tarmosząc maskotkę , którą zabrałam z jej pokoju.
- Peter ! ja tak dłużej nie mogę. Szkoda mi jej jest , a poza tym nie uważasz , ze szkoda jest wyżywać się na tak małym dziecku ?
- Słuchaj Bianca , trzeba było się w to nie plątać , a poza tym kto da pieniądze na twoją obłożnie chorą mamusie jak nie ja !? - zapytał , a raczej stwierdził patrząc na mnie z pogardą w oczach. W tym momencie uświadomiłam sobie , że on jest zwykłym dupkiem , a ja ostatnią idiotką , że zgodziłam się porywać czyjeś dziecko , tylko dla szybkiego zebrania kasy .. już chyba wolałabym być dziwką niż doprowadzać do cierpienia tylu osób, które teraz przez moją naiwność przeżywają prawdziwy Horror.
- nienawidzę cię. - powiedziałam po chwili posyłając mu pełne pogardy spojrzenie. 
ojj kochanie, twoje zdanie mnie nie obchodzi - powiedział i zbliżył się do mnie aby mnie pocałować. 
-Nie tym razem - szepnęłam i kiedy Peter znalazł się na tyle blisko mnie , ja po prostu go oplułam 
- o ty mała ...- zaczął cały wkurzony
-wiem - opowiedziałam zadowolona ze swojego czynu 
- wychodzę i wrócę wieczorem i chce zastać tutaj ciebie i dziecko. Jak was nie będzie to cię zabije. - powiedział , a raczej wycedził przez zęby i z Wielkim trzaskiem drzwi opuścił tą melinę. ''Teraz albo nigdy'' pomyślałam i pobiegłam szybko do tymczasowego pokoju mojego i Darcy , aby zapakować jej jak i moje ciuchy. Następnie w pośpiechu narzuciłam na siebie jakieś zwykłe ciuchy , a następnie ubrałam Darcy w ciepłe ubranka i jak najszybciej opuściłyśmy ten dom. Mimo tego , że była zimno , to nie padało , dlatego postanowiłam iść do domu One Direction na nogach. Droga zeszła mi stosunkowo szybko i już po 20 minutach wraz z wózkiem i torbą stałam pod drzwiami domu Mii. Przyznam , że bałam się zadzwonić .. no bo w końcu oni mi zaufali , a ja porwałam ich dziecko .. no ale musiałam , więc w jednej chwili się dowarzyłam i  .. zapukałam. Na początku nikt nie otwierał , dlatego doszłam do wniosku , że pewnie ich nie ma , kiedy nagle drzwi się otworzyły , a przede mną stanął Harry we własnej osobie , który na mój widok jedynie otworzył szerzej oczy i przeklnął. 
- co ty tu robisz - powiedział przez zaciśnięte zęby
- emm aj was chciałam bardzo przeprosić .. ja nie zrobiłam tego bo chciałam uwierz mi , ja .. musiałam ..i .. Darcy - uciekłam razem z Darcy i przyszłam od razu do was żeby oddać wam dziecko - byłam cała pod denerwowana i zestresowana , czego efektem było to , że cały czas się jąkałam i mówiłam nieskładnie. 
- daj mi Darcy i jej rzeczy i spieprzaj - powiedział , a ja zgodzenie z jego rozkazem przekazałam w jego drżące zapewne od złości ręce. Następnie pod domem zostawiłam wózek i jedną z toreb , a loczek bez żadnego ''ale'' zamknął drzwi pod moim nosem. No cóż .. zasłużyłam sobie...

                                     *Perspektywa Mii*

Właśnie jedliśmy obiad , kiedy ktoś zapukał do drzwi. Z początku nikt nie pałał do tego , aby otworzyć drzwi , jednak chwilę potem Harry zdecydował się , że to on sprawdzi kto zakłóca nasz posiłek. Po chwili dało się słyszeć jedynie głośne klniecie Styles'a i jakąś cichą ale na pewno nie za przyjemną rozmowę. Chwilę potem loczek wrócił niosąc na rękach ... DARCY ! moją kochaną córeczkę !  Wszyscy wydawali się byc równie zdziwieni co ja , jednak  kilka chwil potem doszłam do siebie i podbiegłam do Hazzy biorąc od niego Dars i mocno ją do siebie tuląc. Czułam , że na mojej twarzy znów pojawiają się łzy , jednak tym razem nie były to łzy smutku i rozpaczy , a łzy ogromnego szczęścia , wynikającego z powrotu mojej córeczki 
- ale jak ? - zapytałam mojego chłopaka , chcąc dowiedzieć się , kto był tak dobroduszny i zwrócił nam naszą małą córeczkę. 
- Bianca , mówiła coś , że nie zrobiła tego sama z siebie i że od kogoś tam uciekła .. takie pieprzenie ..
- Harry , proszę cię zawołaj ją tutaj ! ona nie mogła odejść za daleko , a ja chciałabym się dowiedzieć dlaczego to zrobiła - powiedziałam pewnie spoglądając na chłopaka , który wyraźnie niezadowolony kiwnął głową i szybko wybiegł na zewnątrz po chwili wracając z  blondynką. 
- możemy porozmawiać ? - zapytałam ciepłym głosem , na co blondynka skinęła twierdząco głową - a wiec dobrze , ze mną idzie jeszcze Niall , Harry i... Liam - dodałam i oddając Darcy w ręce Eleanor , nie czekając na resztę podążyłam do mojego pokoju ,  czując , że reszta ''wybrańców'' idzie za mną
- dlaczego to zrobiłaś ? - zapytał prosto z mostu Harry , kiedy zamknęłam drzwi prowadzące do mojego pokoju
- spokojnie Hazz , najpierw usiądźmy - powiedziałam starając się zachować pozory tego , że jestem spokojna. 
- a więc ? ... dlaczego to zrobiłaś ? - zadał ponownie pytanie Harry , kiedy wszyscy już usiedli na dwóch sofach ustawionych na przeciwko siebie. 
- bo nie miałam innego wyjścia - odpowiedziała krótko blondynka
- a może więcej ? - zachęcił ją Liam 
- dobrze , a więc : Dokładnie rok temu moja mama Amelia zachorowała na bardzo rzadką chorobę , polegającą na tym , że codziennie o wyznaczonej porze zmieniała się w kata , biła mnie i siostrę , a w ojca rzucała szklankami, talerzami i wszystkim, czym tylko się dało. W końcu siłą zaciągnęliśmy ją do lekarza , gdzie okazało się , że jest to uleczalne , jednak dopiero wtedy , kiedy zapłacę 24000 funtów. Ja pochodziłam z bardzo biednej rodziny , dlatego nie mogliśmy zapłacić. Wtedy każdy z nas zaczął szukać jakiejś dobrze płatnej pracy : tato wziął nadgodziny , przez co nie było go całym i dniami , a czasami i nawet nocami w domu , a ja wraz z siostrą zajęłyśmy się prostytutucją. Pewnego dnia przyszedł do mnie Peter. Widać , że chłopak nie chciał TEGO robić , a tylko się zwierzyć dlatego z nim porozmawiałam. On zwierzył mi się z moich problemów , a ja mu z moich. Wtedy zaproponował mi pewien układ : On da mi dwa razy tyle ile wynosi leczenia mojej mamy , a ja w zamian uprowadzę jakieś tam dziecko.. słuchajcie ja naprawdę was przepraszam ale zrozumcie ja musiałam ... - tutaj przerwała wycierając ręką kilka kropel łez , które powoli spływały po jej twarzy - dopiero dzisiaj po porannej kłótni uświadomiłam sobie , ze zrobiłam najgorsze świństwo jakie tylko mogłam oszukując wszystkich , a na domiar tego uprowadzając tak malutkie dziecko.. ja naprawdę przepraszam .. on powiedział , że jeśli ucieknę to znajdzie mnie i zabije , więc postanowiłam zaryzykować i chociaż w takim stopniu pokazać wam , że naprawdę żałuję tego , co zrobiłam 
-  czyli po to była ta cała impreza dzień wcześniej ? po to mnie w sobie rozkochałaś ? - zapytał cicho blondyn patrząc swoim zranionym wzrokiem wprost na mnie 
- ja.. tak to prawda Niall , przepraszam 
-  słuchaj prawda jest taka , że nikt z nas nigdy ci nie wybaczy , jednak zmienimy zeznania na policji ,jeśli ty zgłosisz , że to wszystko wina Peter'a. Wtedy będziesz mogła spokojnie żyć , a on na pewnie nic cie nie zrobi , kiedy będzie zamknięty za kratami - powiedział powoli Liam 
- czyli to , że jesteś moją siostrą to też kłamstwo ? - w końcu odważyłam się zadać jakie kolwiek pytanie
- tak i za to również bardzo przepraszam ale zrozumcie , że dla mnie też to nie było łatwe , biorąc pod uwagę , że przez cały ten czas byłam przystawiona do muru .. zrozumcie mnie - ja się po prostu boję .. boję się o życie moje , mojej siostry i moich rodziców ... on mi powiedział , że mnie zabije , a on nie żartuje - powiedziała i tym razem na dobre się rozkleiła. 
- dobra , uważam , że najlepszym rozwiązaniem będzie , jak będziesz tu spała przez następne kilka kolejnych nocy 
- no ty chyba żartujesz ! Ona uprowadziła nam dziecko , a ty proponujesz jej prowadzenie jej się do naszego domu !? - krzyknął zirytowany Harry 
- Mia ma rację Hazz. Ona zrobiła to aby ratować swoją rodzinę , a to że zbłądziła i wybrała złą drogę ... każdy z nas ma w życiu przynajmniej jedną taką sytuację , nie pamiętasz swojej ? - powiedział Liam i spojrzał wymownie na loczka 
- dobra ale tylko kilka nocy ! i masz zakaz zbliżania się do Darcy ! - powiedział Styles i wyszedł z pokoju
- a ja powiem tylko , że ja cię kochałem i szczerze wierzyłem , że coś z tego może być .. cóż - kolejny raz zawiodłem się na  kimś , na kim zależało mi w TEN wyjątkowy sposób - powiedział ponuro Niall i wyszedł 
- O Boże nie wiem jak wam dziękować ... jesteś aniołem Mia ! wyrządziłam ci tyle szkód a ty mi pomagasz .. - powiedziała dalej zanosząc się od płaczu blondynka i rzuciła się na mnie przytulając 
-  nie jestem odporna na ludzkie zło , dlatego ci pomogę ale nie myśl sobie , że to oznacza , że ci wybaczyłam. - powiedziałam i razem z Liamem wyszłam z pokoju pozostawiając ją samą sobie.... 
*********************************************************************************
Mam nadzieję, że mnie nie zabijecie za to , że nie dość  , że tyle czekaliście , to ja jeszcze tak zepsułam ten rozdział ... no cóż przepraszam , starałam się jak tylko mogłam , żeby jak najlepiej oddać ''wymysł z mojej głowy '' :) 


11 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ 
jednak te 11 komentarzy muszą spełniać pewne wymagania : 

1) nie toleruję komentarzy typu ''świetnie , wejdź na mojego bloga <...> '' jak już chcesz żebym przeczytała twojego bloga , to chociaż trochę się wysil z tym komentarzem 

2) Nie toleruję anonimków , które piszą po dwa komentarze pod rząd ... - LUDZIE TO WIDAĆ! 


3) Każdy anonimek niech się podpiszę, ponieważ chciałbym wiedzieć czy tylko jeden spamuje , czy też nie :)